De groene eilanden

Ik stop 3 dagen op de Faroër eilanden. Ik zoef met een klein autootje de bergweggetjes over. Door regen, wolken, zon en wind. Ik wandel her en der wat stukjes. Ik houd me staande bij stormachtige wind op hoge kliffen. Ik doe voorzichtig bij de kliffen, kom niet te dicht bij de rand (de wind waait namelijk de verkeerde kant op) en uiteraard als ik een half uur later door het bergmoeras ploeteren weer bij de auto aankom ga ik faliekant op mijn bek 10m van de parkeerplaats af. Gelukkig is het lekker zacht mos en modder. Charmant.

Cliffs at Trælanípan, Vágar, Faröer

Cliffs and view at Hvíthamar, Eysturoy, Faröer

Ik wandel in zachte regen en bekijk meren en watervallen, turfboerderijen en kliffen die plots uit de wolken tevoorschijn komen om even later weer even stilletjes te verdwijnen. Het voelt als een kado om ze te mogen zien.

Waterfall falling into the sea. Bøsdalafossur, Vágar, Faröer

Ik speel met wat zeewier en stenen op een zwart strand, staar naar de Atlantische Oceaan, lach om enkele schapen galopperend door het water, en lig op de grond een tijdje te turen naar wad- of zeepieren of zo. Af en toe bubbelen ze in het zand.

Dúvugardar farm museum, Streymoy, Faröer

Út á Lónna black beach at Saksun, Streymoy, Faröer

Ik luister naar de vogels. Veel toeters met oranje snavels hier (nationale vogel, kun je raden welke ik bedoel?) en ook een interessant zoemend soort geluid. Ik weet eerst nog niet wat het is. (Terwijl ik hier in IJsland dit zit te schrijven, hoor ik ze ook weer continu over me heen zoemen). Ik verbeeld me een soort van grote zoemende bij/vogel/hummingbird. Het blijkt de hemelgeit (wat een fantastische naam, ook wel bekend als de watersnip) te zijn. Deze maakt een heel bijzonder geluid tijdens het baltsen (link), een zacht zoemend mekkeren.

De dag dat de boot vertrekt ga ik nog langs de nationale kunstgalerij in Tórshavn. Ik merk dat ik de kleuren groen en blauw hier heel intens ervaar. Zo veel variaties te zien. Dit schilderij van Sigrun Gunnarsdottir geeft voor mij een mooie samenvatting van hoe mooi, hoe indrukwekkend het hier is, hoe nietig ik me voel. 

The Mountain by Sigrun Gunnarsdóttir, Listasavn Føroya, Tórshavn, Faröer

Drie dagen is veel te kort maar terwijl ik - wederom met een fietsende bootbekende - in de stromende regen voor het laatste stukje varen naar IJsland sta te wachten voel ik de fijne spanning voor het komende grote avontuur opborrelen.