Wegwee

Eindelijk. Eindelijk ga ik weer. Ik wil niet per sé weg van mijn leuke leven. Maar ik wil wel weg weg. Echt even weg. Een ander gevoel dan een paar vakantieweken. Los van mijn ‘normale’ leven. Tijd voor reflectie, voor staren, voor mijmeren, voor voelen. Zonder al die alledaagse afleidingen, reagerend op de waan van de dag en de routine van een werkend leven. Een luxe dus deze tijd, een kado voor mezelf.

De laatste week ben ik nog van alles aan het regelen en heb ik milde stress. Het komt allemaal goed natuurlijk. Het moment dat ik op een stralende zonnige donderdagochtend de deur achter me dichttrek, begint alles van me af te vallen. Ik rijd de straat uit en ben intens gelukkig op mijn fiets.